بررسی ۱۷۵ مورد سرطان مثانه در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های توابع دانشگاه علوم پزشکی بابل طی سال های ۹۰-۱۳۸۰

خلاصهسابقه و هدف: سرطان مثانه نهمین سرطان شایع در دنیا و چهارمین سرطان شایع در مردان در ایران و دومین سرطان دستگاه ادراری تناسلی پس از پروستات است. در این مطالعه به بررسی ویژگی های دموگرافیک، تظاهرات بالینی، درمان های انجام شده، پاتولوژی و سیر بیماری در بیماران مبتلا به سرطان مثانه در شهرستان بابل پرداخته شد تا بدین وسیله بتوان بستر مناسبی برای مطالعات آینده و ارتقای کیفیت درمانی فراهم آورد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 175 بیمار با تشخیص تومور مثانه که طی سالهای 90-1380 جهت درمان به بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی بابل مراجعه نمودند، انجام شد. اطلاعات دموگرافیک بیماران، محل تومور در مثانه، تظاهرات بالینی، سابقه مصرف سیگار، اقدام درمانی اولیه و نوع پاتولوژی تومور جمع آوری گردید و نهایتا 175 بیمار که اطلاعات اولیه آنها کامل بود، وارد مطالعه شدند. سپس با استفاده از مدارک پزشکی و تماس تلفنی تا حد امکان سعی شد وضعیت حیات بیماران پیگیری و ثبت گردد. یافته ها: از تعداد 153 مرد و 22 زن با میانگین سنی 25/16±76/62 سال، 19بیمار (9/10%) کمتر از 40 سال داشته اند. حدود 3/55% از مردان و 7/7% از زنان سیگاری بودند. هماچوری (4/63%) شایع ترین علامت زمان مراجعه بیماران بوده است. پاتولوژی تومور در 96درصد (168 بیمار) مبتلایان transitional cell carcinoma بود که از این تعداد 36 مورد تهاجم به عضله داشتند. ارتباط معنی داری میان سن بالای 40 سال و میزان تهاجم به عضله، یافت نشد در حالیکه ارتباط میان هماچوری و تهاجم به عضله معنی دار بود (017/0=p). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که هماچوری شایعترین علامت بالینی در مبتلایان تومور مثانه می باشد. با توجه به این نکته که تومور مارکر مشخصی برای غربالگری وجود ندارد، به نظر می رسد شکایت هماچوری در مردان بالای 40 سال باید با اقدامات تشخیصی جدی پیگیری گردد.